روایتی از اولین روزها و آخرین روزهای یک مشهدی در حرم رضوی

محمد حسین مروج کاشانی | شهرآرانیوز؛ شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در حرم مطهر امام رئوف (ع) مشغول زیارت بوده اید، ناگهان با صدای همهمه جمعیت متوجه افرادی می‌شوید که تابوتی را بر دوش حمل کرده و به سوی یکی از آرامستان‌های سه گانه بهشت ثامن الائمه (ع)، (واقع در صحن‌های آزادی، قدس، جمهوری اسلامی) در حرم رضوی یا برای خواندن نماز میت در حال حرکت هستند.

سروکار داشتن با مقولاتی همچون: شخص متوفی (فوت شده)، مرگ، قبر جا، سنگ قبر، دفن، آخرین وداع و ... شاید برای خیلی از ما جالب و خوشایند نباشد، اما به ناچار روزی سروکارمان به این مقولات خواهد افتاد. ورود پیکر مسافران آخرت در شهر مشهد قبل از ورود به خانه قبر از سال‌های متمادی مرسوم بوده است.

هدف بازماندگان شخص متوفی از این کار متبرک شدن پیکر شخص فوت شده به تربت پاک آن حضرت و آرامش روحی آن فرد بوده است، هر چند از همه این رسم و رسوم تحت عنوان طواف پیکر اموات در بارگاه قدسی حضرت رضا (ع) از قدیم الایام یاد می‌شده است، اما آنچه که امروز و پس از شیوع بیماری کرونا با آن روبه رو هستیم، حمل پیکر درگذشتگان طبق ضوابط تعیین شده از سوی آستان قدس رضوی در داخل خودرو ویژه این کار و مشایعت کردن پیکر فرد متوفی از سوی بازماندگان به سمت صحن کوثر است (تا لحظه تنظیم این روایت) صدای لا اله الاالله و ندای تکبیر و شهادت به رسالت نبوت پیامبر اکرم (ص) و ولایت و امامت امام علی (ع) و ذکر شریف صلوات از جمله اذکار مقدس و رایجی است که بازماندگان پیکر شخص متوفی را با آن همراهی می‌کنند.

پس از رسیدن به صحن کوثر و در اصطلاح تشکیل حلقه بازماندگان دور پیکر متوفی یکی از مأموران زیر نظر دفتر آرامستان‌های رضوی با اعلام تسلیت از سوی شرکت کنندگان در تشییع به بازماندگان متوفی و متقابلا اعلام تسلیت خانواده بازمانده خدمت حضار شرکت کننده در مجلس تشییع جنازه، به اعلام زمان و مکان مجالس ترحیم می‌پردازد.

در ادامه شرکت کنندگان به امامت یکی از افراد روحانی زیر نظر همین دفتر وظیفه به جای آوردن نماز میت را انجام می‌دهند و در پایان برای آمرزش روح فرد فوت شده به درگاه ایزد متعال با توسل به ساحت امام رضا (ع) درخواست آمرزش می‌کنند. آنچه که در این روایت به آن تأکید می‌شود حضور پیکر فرد متوفی در بارگاه حرم مطهر به عنوان آخرین وداع برای سفر به آخرت تلقی می‌شود هرچند که این کار جزو واجبات به شمار نمی‌آید، اما شاید یکی از بهترین و آخرین کار‌هایی باشد که بازماندگان متوفی بتوانند در حق او و قبل از انتقال به جهان دیگر برایش انجام بدهند.

یادمان باشد طبق یک رسم دیرینه مشهدی‌های مجاور بارگاه مطهر رضوی معتقد بودند نخستین صدای اذان در گوش نوزاد خود را به رسم مسلمانی در گوش او و در صحن و سرای امام رضا (ع) به جای آورند و چه رسم شیرین و زیبایی است که یک فرد فوت شده در جوار بارگاه حضرت رضا (ع) در انتهای زندگی دنیوی خود نیز پیکرش متبرک به تربت و عطر حرم بشود.